Γράφει η National Director, Έλλη Γλύτσου, σχολιάζοντας το βιβλίο του Dr. Ivan Misner γύρω από τη δικτύωση και την επιλεκτικότητα στις σχέσεις που εντάσσουμε στον κύκλο μας.

…

Ένα από τα βιβλία που ξαναδιάβασα πρόσφατα γύρω από το networking λέγεται “Who is in your room?” (ποιος είναι στο δωμάτιό σου).

Μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό γιατί παρομοιάζει τη ζωή μας με ένα δωμάτιο κάπως έτσι: «Φανταστείτε να έπρεπε να ζήσετε όλη τη ζωή σας μέσα σε ένα δωμάτιο! Και όλοι οι άνθρωποι που θα είχατε σχέσεις να ήταν και αυτοί μέσα σε αυτό το ένα δωμάτιο. Φανταστείτε λοιπόν ότι το δωμάτιο έχει μόνο μία πόρτα η οποία ανοίγει μόνο από έξω προς τα μέσα, άρα όποιος μπει, μένει μέσα για πάντα. Όποιος μπει στο δωμάτιό σας επηρεάζει τη ζωή σας. Αν ξέρατε ότι αυτό το πρόσωπο θα έμενε στη ζωή σας για πάντα, θα του επιτρέπατε την είσοδο;»

Στο βιβλίο ρωτάει:

«Εάν αφήσεις τους άλλους να μπουν στο δωμάτιό σου τι από τα παρακάτω νομίζεις πως θα κυριαρχεί στο δωμάτιο αυτό;

• Οργή;
• Χαρά;
• Ευτυχία;
• Σύγχυση;
• Αίσθηση χάους;
• Αίσθηση πολυκοσμίας;
• Ηρεμία;
• Συγκέντρωση ή διάσπαση;»

Αυτό που ήθελε να πει είναι ότι η ποιότητα των ανθρώπων στη ζωή σου έχει άμεση σχέση με τους ανθρώπους που «αφήνεις να μπουν στο δωμάτιό σου».

Το πώς διαχειρίζεσαι το θέμα, το ποιοι αποφασίζεις να μπουν στο δωμάτιό σου, στη ζωή σου είναι πολύ σημαντικό. Και πώς καταφέρνουμε να κάνουμε αυτή την επιλογή;

Ο Dr. Ivan Misner λέει να δημιουργήσουμε έναν φανταστικό πορτιέρη, να τον εκπαιδεύσουμε στις αρχές μας και αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένους, και να τον διορίσουμε πορτιέρη του δωματίου αυτού. Και μετά θα είναι αυτός που θα κάνει face control στους ανθρώπους που μας πλησιάζουν, εκείνος θα σταματάει αυτούς που πάνε να μπουν στη ζωή σου ενώ δεν συμβαδίζουν με τις αρχές σου και αυτά που θέλεις να επιτύχεις.

Δεν μπαίνει κάποιος αν δεν σέβεται τις αρχές σου και τα πιστεύω σου! Προφανώς ως «πορτιέρη» ορίζει το ρόλο που δίνουμε στη BNI στη ζωή μας, και την επιλεκτικότητα με την οποία οφείλουμε να προσεγγίζουμε τους ανθρώπους που βάζουμε στη ζωή μας, προσωπική και επαγγελματική.

Μου αρέσει πολύ αυτό το βιβλίο και κάθε φορά που το διαβάζω σκέφτομαι και γω κάποιες παρόμοιες ιστορίες από τη δουλειά και την προσωπική μου ζωή. Ειδικά στο σημείο του βιβλίου που ζητάει από τον αναγνώστη να σκεφτεί «ποιοι άνθρωποι είναι αυτή τη στιγμή στο δωμάτιό σου»… πέρασα καμιά εβδομάδα να σκέφτομαι τη δική μου λίστα.

Μήπως έχω δίπλα μου ανθρώπους που δεν ασπάζονται τις αρχές μου;

Μήπως δεν θα τους άφηνα να μπουν στο δωμάτιό μου εάν ήξερα ότι δεν θα μπορέσουν να ξαναβγούν ποτέ;

Εμείς σχεδιάζουμε το δωμάτιο στο οποίο ζούμε και το με ποιους ανθρώπους θα το κατοικήσουμε. Μπορεί να το κάνουμε συνειδητά ή στην τύχη. Η επιλογή είναι δική μας πάντως.

Τώρα, συνειδητοποιώντας πόσο πραγματικό είναι αυτό που σας περιγράφω, ποιον σκοπεύετε να αφήνετε να μπαίνει στο δωμάτιό σας από αυτή τη στιγμή;

Νομίζω ότι η ιδέα του βιβλίου αυτού είναι πολύ δυνατή. Είναι δυνατή για τον τρόπο που διαχειρίζομαι την προσωπική μου ζωή και τις φιλίες μου αλλά το πηγαίνω και παραπέρα. Είναι πολύ δυνατή εφαρμόζοντάς την στο προσωπικό μου network. Τους ανθρώπους δηλαδή με τους οποίους επιλέγω να συνεργάζομαι και να δουλεύω. Επιλέγω να είναι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, τις ίδιες αρχές και έχουμε κοινές επιθυμίες να επιτύχουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας.

Τελικά, κατανοώντας αυτό το απλό concept, με βοήθησε πολύ να ξεχωρίσω στην καθημερινότητά μου τις πραγματικές ευκαιρίες από την ανούσια διάσπαση του χρόνου μου και να εστιάσω στα πιο σημαντικά.

Τι λέτε; Σας άρεσε η ιδέα του “Who is in your room?”; Γνωρίζοντας τώρα το concept πιστεύετε ότι θα κάνετε κάτι διαφορετικά στο μέλλον;